" ท่านร้องออกมาเลย ร้องเยอะๆ " ชายคนที่สองเอามือลูบหลังชายคนที่หนึ่งเบาๆ
" ท่าน ข้าสงสารวิน " ชายคนที่หนึ่งปล่อยโฮออกมา เขาเอามือปิดหน้า
" สงสารเรื่องอะไร มันเป็นไปตามที่ข้ากำหนดเอาไว้แล้ว ท่านเองก็น่าจะรู้ดี "
" ใช่ แต่.. "
" ถ้าท่านอยากร้อง ร้องออกมาเยอะๆ ให้น้ำตามันช่วยทำให้ท่านรู้สึกดีขึ้น มันถูกสร้างมาเพื่อการนี้ " พอชายคนที่สองพูดจบ ชายคนที่หนึ่งยิ่งร้องหนักกว่าเดิม
" แต่ถ้าท่านตั้งสติได้เมื่อไหร่ ข้าเองก็มีข่าวดีจะมาบอก "
" ข่าวดี ? " พอได้ยินดังนั้น ชายคนที่หนึ่งหยุดร้อง
" ใช่ ข่าวดีก็คือ ต่อจากนี้วินจะลำบากกว่านี้อีกหลายเท่า "
" อ่าว มันดีตรงไหน ท่าน "
" ดีตรงที่ว่า ต่อจากนี้ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน เขาก็จะผ่านมันไปได้ "
" เพราะอะไร "
" เพราะเขามีเซียร่า มีงานที่ตัวเองชอบทำ และกำลังจะมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้น พอเขามีสามสิ่งนี้ เขาทำได้ทุกอย่าง "
" ท่าน " ชายคนที่หนึ่งพูดขึ้นแล้วเงียบไป เหมือนกับว่าเขาพยายามจะค้นหาคำพูด
" ไม่ต้องห่วงหรอก ข้ารู้ว่าท่านจะถามอะไร " ชายคนที่สองพูดแทรก " นี่ ข้าได้มาแล้ว ต้นฉบับของวิน ท่านยังอยากอ่านอยู่ไหม " ชายคนที่สองยื่นต้นฉบับให้ชายคนที่หนึ่ง เขาเปิดอ่าน
" ข้าเข้าใจแล้ว " ชายคนที่หนึ่งยิ้ม
" ดีมาก "
" ท่าน ข้าเหลือคำถามสุดท้าย แล้วพอหมดคำถามนี้ ข้าจะไม่ถามอะไรท่านอีกเลย "
" มันคืออะไร "
" ถ้าเกิดโลกหมุนกลับมาจุดเดิม ถ้าเกิดทุกอย่างอยู่ในที่ของมัน ถ้าเกิดความเศร้าเป็นส่วนเติมเต็มของความสุข ถ้าเกิดทุกๆสิ่งเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน ถ้าเกิด... "
" ไหนท่านบอกว่าคำถามสุดท้าย นี่มันหลายข้อมาก "
" ข้าขอโทษ ฮ่าๆ เพียงแต่มันเยอะไปหมด สิ่งที่ข้าต้องการคำตอบ "
" เพราะอะไรท่านถึงต้องการคำตอบ "
" เพราะข้าอยากเข้าใจมัน สิ่งที่ข้ายังไม่รู้ "
" การเข้าใจสิ่งที่ยังไม่รู้ เป็นเหมือนดาบสองคม ในแง่ดี มันทำให้ท่านฉลาด มันทำให้ท่านมีความสะดวกสบาย มันทำให้ท่านควบคุมสิ่งต่างๆได้มากขึ้น แต่ข้อเสียของมันคือ มันไม่ใช่สิ่งที่ท่านต้องการ "
" หื้อ "
" ปัญหาหลักของคนคือเขาต้องการความสุขที่จะมาแบบไม่มีวันหมด และวิธีที่จะทำให้มีความสุขอย่างไม่มีวันหมดได้ สิ่งแรกเขาต้องควบคุมสิ่งต่างๆให้ได้ ไม่ให้มันมีอำนาจเหนือกว่าตัวเขา เขาต้องการดอกไม้ที่บานเร็วๆ เขาต้องการเส้นทางลัดเพื่อที่จะไปให้ถึงจุดหมายเร็วๆ เขาต้องการเครื่องมือที่ช่วยเขาควบคุมสิ่งต่างๆได้ อยากทำอะไร ก็ทำได้เลย อยากรู้อะไร ก็รู้ได้เลย อยากได้แผนที่ ก็ได้แผนที่เลย ทุกวันนี้ไม่มีใครขับรถหลงทางอีกต่อไปแล้ว แต่สิ่งหลักที่เขามองข้ามไปก็คือ การต้องการควบคุมสิ่งที่เขายังไม่รู้ มันทำให้อนาคตกลายเป็นอดีต เพราะมันเกิดขึ้นไปแล้วในหัวเขา เขาควบคุมมันได้แล้ว เขารับรู้ไปแล้ว เขาไม่ต้องการ มันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ ท่านรู้ไหมว่าเขาต้องการอะไร ? " ถึงจุดนี้ชายคนที่หนึ่งยืนอึ้ง เขาตั้งใจฟัง
" วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 25 ปีของวิน "
" หื้อ "
" ข้าได้ส่งของขวัญวันเกิดไปให้เขาเรียบร้อย "
" ท่าน ข้ากำลังตั้งใจฟังอย่างมาก ทำไมท่านเปลี่ยนเรื่อง ท่านพูดกำลังสนุกเลย ข้ารู้สึกว่าข้ากำลังจะบรรลุธรรมะอะไรซักอย่าง ท่านพูดต่อเรื่องเดิมเถอะ ข้าขอร้อง "
" ท่านว่าวินจะดีใจไหม กับของขวัญวันเกิดของเขา "
" ท่านว่าวินจะดีใจไหม กับของขวัญวันเกิดของเขา "
" ..คงดีใจมั้ง ท่านส่งอะไรไปให้หล่ะ " ชายคนที่หนึ่งตอบแบบฝืนๆ เขารู้สึกผิดหวัง
" ถ้าข้าบอกท่านตอนนี้ ท่านก็รู้หมดน่ะสิ " ชายคนที่สองหันมายิ้ม " แล้วของขวัญ จะให้กันทำไม "
No comments:
Post a Comment